دلتنگ کربلا

بعد از شانزده سال جنازه اش رو آوردند.خودم توی گلزار شهدای قم دفنش کردم.عملیات کربلا ۴ با بدن

مجروح اسیر شد.بردنش بیمارستان بغداد.همون جا شهید شده بود،  با لب تشنه.

بعد از این همه سال هنوز سالم مونده بود.سر، صورت و محاسن از همه جا تازه تر.

یاد شب های جمعه او گردان تخریب افتادم. بلند می شد،

لامپ سنگر رو شل می کرد. همه جا که تاریک می شد،  شروع می کرد به خوندن ((حسینم واحسینا))

می شد بانی  روضه امام حسین ((علیه السلام)). آخر مجلس هم که همه اشکاشون رو با چفیه پاک

می کردند،

محمد رضا اشک هاش رو می مالید به صورتش.

دلیل تازگی صورت و محاسن اش بعد از شانزده سال همین بود...

اثر اشک امام حسین ((علیه السلام))

                                                         ((شهید محمد رضا شغیعی))