کربلا قطعه ای از بهشت
در زمان یکی از پادشاهان اصفهان سفیری از بزرگان فرنگ آمد تا بتواند تحقیقاتی در مورد حق یا باطل
بودن دین اسلام بنماید،از قضا آن فرنگی در علوم غریبه و برخی علوم دیگر مانند علوم ریاضی ،هیأت
،نجوم،حساب و اسطرلاب مهارتی تام داشت و به وسیله همین علوم غریبه از برخی ضمیرها و اسرار
خبر می داد.
روزی سلطان، علمای شهر اصفهان را جمع نمود تا چاره ای از برای آن شخص بکنند.از جمله ی علمای
دعوت شده، دانشمند شهیر جهان تشیع مرحوم ملا محسن فیض کاشانی بود.
مرحوم فیض رو به آن مرد فرنگی نمود و فرمود:
((معمولأ پادشاهان برای سفارتهای خود انسان های حکیم و عالم را انتخاب می کنند. پس چگونه
پادشاه فرنگ تو را برگزیده است؟))
فرنگی از این سخن فیض ناراحت شد و گفت:
((من خودم را سرآمد دانایان می دانم، تو چگونه مرا نادان خطاب می کنی؟))
مرحوم فیض فرمود:((چگونه تو را امتحان کنم؟))
گفت:((چیزی را در دست خود پنهان کن تا من از آن خبر دهم!))
مرحوم فیض فرمود:((اگر چنین است که می گویی بگو من در دست خود چه چیزی را پنهان کرده ام.))
مرد فرنگی مدتی طولانی به تفکر پرداخت و پس از ساعتی در حالیکه رنگ او زرد شده و عرق سرد بر
پیشانی اش نشسته بود در کناری آرام گرفت.
مرحوم فیض کاشانی لبخندی زد و فرمود:((این کمال تو بود که نتوانستی مسأله ای به این کوچکی را
حل نمایی؟))
فرنگی گفت:((به حق مسیح و مادرش من فهمیدم که در دست تو چیست و لیکن در این فکرم که چگونه
آن چیز به دست تو رسیده است.))
حاضران پرسیدند:((در دست فیض چیست؟))
گفت:((قطعه ای از خاک بهشت در دست تو می باشد.))
حاضران نگاهی به یکدیگر کردند و برخی او را دیوانه خواندند.
فیض فرمود:((شاید در محاسبات خود اشتباه کرده ای و یا آن قواعدی که از آن ها استفاده نموده ای
ناقص باشد!))
فرنگی گفت:((خیر، محاسبات و قواعد من تمامأ درست است و از تو می خواهم که بگویی آن قطعه از
خاک بهشت چگونه به دست تو رسیده است؟!))
فیض فرمود:((اگر پاسخ بدهم آیا به حقانیت اسلام اعتراف می کنی؟))
گفت:((آری.))
مرحوم فیض کاشانی فرمود:((در دست من مقداری از خاک کربلای حسینی است و پیامبر گرامی ما
فرموده که کربلا قطعه ای از خاک بهشت است و تو با سخنانت اقرار به حقانیت اسلام و راستگویی پیامبر
اکرم(ص) نمودی.))
مرد مسیحی چون این سخنان قاطع را شنید به دست مرحوم فیض کاشانی به دین اسلام و مذهب
شیعه شرفیاب شد.
برگرفته از کتاب: کرامات و مقامات عرفانی امام حسین(ع)