آشتی با قرآن
شب قدر است و شب آشتی با قرآن
ما که ادعا می کنیم مسلمونیم و کتاب زندگیمون قرآنه خدایی چه قدر با آیه هاش آشنایی داریم؟
آخرین باری که قرآن دستمون گرفتیم کی بود؟
با مضمون چند تا از آیه هاش آشنا هستیم؟
چه قدر توی زندگی روزمرون ازش استفاده می کنیم؟
واقعا در حال حاضر قرآن جایگاهی بیشتر از این در بین اکثر ما داره که توی مجلس های ختم ازش استفاده کنیم؟
مگه قرآن برای مرده هاست؟!
یا وقتی به طور مثال بخوایم بریم خونه ی جدید قرآن رو زودتر میبریم میذاریم و این قرآن قراره سال ها خاک
بخوره...
و چه خوب گفت پیامبر در آیه ی ۳۰ سوره فرقان که ((یا رب ان قوم اتخذوا هذا القرآن مهجورا))
((پروردگارا ( تو آگاهی که ) امت من این قرآن را به کلی متروک و رها کردند))
بیشتر ما تا به قرآن احتیاج پیدا نکنیم سراغش نمیریم...
وقتی نذر و نیازی داشته باشیم یا مشکلی در کارمون پیش اومده باشه تازه یادمون میفته قرآنی هم هست...
((و اذا مس الانسان الضر دعانا لجنبه او قاعداً او قائماً فلما کشفنا عنه ضره مر کان لم یدعنا الی ضر مسه
کذلک زین للکافرین ما کانو یعملون))
((و هر گاه آدمی را رنج و زیان رسد همان لحظه به هر حالت باشد از خفته ونشسته و استاده فوراً ما را می
خواند و آنگاه که رنج وزیانش را برطرف سازیم باز به حال غفلت و غرور چنان باز می گردد که گویی هیچ
ما را برای دفع ضرر و رنجی که به او رسیده بود نخوانده است! اعمال زشت تبهکاران اینچنین در نظرشان
جلوه داده شده است.))
دیگه خودتون میدونین و قرآن!
حیفه که بهش متوسل نشیم...
دقت کردین که با ماشینی شدن جوامع همه دنبال آرامش میگردن و به انواع کلاس ها و تمرکزها متوسل میشن
این روش ها رو که غربی ها به ما نشون میدن ولی ما که مسلمونیم چرا سراغ قرآن نمیریم؟
باور کنید احساس آرامشی که از خوندن آیه های قرآن پیدا میکنید رو هیچ جای دیگه ای نمیتونید تجربه کنید...
نمیخوام شعار بدم خودتون امتحان کنید...بسم ا...
قصه عجیبی است! بعضی مردمان امام گذشته را عاشقند و امام حاضر را نه! چون که امام گذشته را هرگونه بخواهند تفسیر می کنند اما امام حاضر را باید فرمان ببرند و کوفیان عاشورا را این گونه رقم زدند. مراقب باشیم اهل کوفه نشویم!